Bahay Aurora, een week bij de kinderen op bezoek in het tehuis gerund door Herke en Arleen. Het was de tweede keer. Ook vorig jaar hadden mijn zoontje Simon en ik de kans om er langs te gaan samen met en dankzij onze goede vriend Robert. Het was dan ook een warm en mooi weerzien met iedereen, zelfs de hond Max reageerde enthousiast. Voor Simon bleek het vertrouwd terrein en binnen een mum van tijd was hij weer met iedereen aan het spelen. Voetballen, schommelen, pakkertje, tekenen, Engels oefenen. De kinderen waren ook ons niet vergeten en vroegen zelfs waarom Simon zijn haren zo kort had geknipt. Toen we vertelden dat dat in de Filippijnen was gebeurd lagen ze in een deuk van het lachen. Er heerst een goede sfeer in het tehuis ondanks alles wat er in de hoofden van de kinderen zit.Ze komen per slot van rekening niet zonder ervaringen bij Bahay terecht. We zijn dit keer meegegaan naar de school om te zien hoe o.a. Marai haar welverdiende medaille in ontvangst mocht nemen en hebben verschillende voorstellingen gezien, ook die van de kinderen van het tehuis. Iedereen was heel erg trots. Dit jaar waren we in de gelegenheid om samen met Arleen, Uwes, Robert, Simon en Maja naar de markt te gaan om extra fruit en groenten te kopen wat met Arleen sowieso een avontuur is. Als ik advies nodig heb op een markt weet ik nu bij wie ik moet zijn. Er is altijd zoveel behoefte aan van alles ondanks het feit dat de kinderen het heel goed hebben. Ik ben blij dat we die markt een beetje hebben kunnen plunderen ook al is het relatief weinig. Al bij al weer een mooie en vooral dierbare ervaring en herinnering rijker met ons bezoek. Ik hoop op een snel weerzien. Simon kan bijna niet wachten en wil volgende week wel