Aurora Day

Deze week hebben we voor het eerst de ‘Aurora day’ in Bahay Aurora. Die vindt zondag a.s plaats met allerlei verschillende activiteiten. Dat is ter ere van haar verjaardag op 17 September en om de gedachte aan ‘ Inang ‘, Aurora Santiago in leven te houden. Samen met haar hebben we 30 jaar geleden het idee uitgewerkt om Bahay Aurora te beginnen.

Inang was een briljante vrouw, ze heeft alleen een paar klassen lagere school. Door geldgebrek moest ze al op jonge leeftijd werken. Toen ik voor het eerst naar de Filipijnen kwam sprak ze geen Engels. We bleven in het begin steeds maar drie weken per jaar, na een paar jaar sprak ze goed Engels, dat had ze zichzelf even geleerd…ze wilde in staat zijn om met mij en haar kleinkinderen te communiceren.

Veertig jaar geleden was er nog nauwelijks elektriciteit op de Filipijnen, mensen zaten vaak bij kaarslicht of olielampen in de avond.  De armoede was intens in de nadagen van Marcos. Dat gold ook voor de familie Santiago, men had nog wel land maar men was door het overheidsbeleid en de corruptie ook berooid geraakt.

Inang wilde dat haar dochter Arlene een project voor opvang van straatkinderen ging starten waar ook haar familie zou kunnen werken, op die manier zou het mes aan twee kanten snijden. In de gesprekken die volgden hebben we afgesproken dat we een kindertehuis gingen bouwen en dat we steeds eerst binnen de familie gaan kijken of er geschikte kandidaten zijn voor de vacature. Die afspraak en dat beleid hebben we altijd gevolgd en door de jaren heen was het altijd ongeveer 20 procent familie en 80 procent medewerkers van buiten de familie. Naarmate Bahay Aurora groeide en toen er  steeds meer mensen in dienst kwamen werden we ook een aantrekkelijker werkgever. Kinderen uit de familie gingen speciaal een opleiding volgen om bij ons te kunnen werken. Met familie werken is enerzijds prettig omdat we ons niet zo druk hoeven maken over het tijdsverschil van 6 uur met Nederland. Arlene heeft dan ook best vaak contact over het werk buiten kantoortijden. Ook door de familie is er een hechte band tussen medewerkers, ze zijn immers echt familie van elkaar. Buitenstaanders worden daar meestal moeiteloos in opgenomen en ook voor de kinderen die we opvangen is dat fijn. Tijdens werktijden gaan we echter wel professioneel met elkaar om.

 

 

Familie blijft langer in dienst dan mensen die we van buiten aantrekken. Ook dat is heel belangrijk voor onze kinderen. Het wordt ingewikkeld als je familie moet ontslaan, ook dan staan ze achter elkaar en van familie blijf je af. Helaas voor de betrokkene wint dan de Nederlandse werkwijze. Dat is een keer of 5 gebeurd in de afgelopen 26 jaar. Achteraf vond iedereen het altijd wel terecht maar familie pijn doen is ‘not done ‘. Twee culturen die hier elkaar tegenkomen, derhalve kosten dat soort beslissingen best veel tijd voor Nederlandse begrippen. Uiteindelijk hebben we een compound/ instelling opgebouwd waar een aantal normen en waarden zijn waar zowel Nederlanders als Filipijnse mensen en niet te vergeten de kinderen zich lekker  kunnen voelen. Een paar van haar gevleugelde uitspraken :

‘ be a person with love in your heart. Give your heart to those who are in need ‘

‘ Help those in need without expectations and conditions, no matter what they look like ‘

‘ Live your live with a forgiving heart ‘

Deze uitspraken zijn door Arlene samengevat in onze lijfspreuk :   ‘ Let all things be done in love ‘

Ook het Bahay Aurora levenslied ‘ welcome to the family ‘ sluit hier naadloos op aan. O is het stokje van een zeer bewonderenswaardige vrouw met een visie overgenomen door haar dochter Arlene.

Ik ben ervan overtuigd dat Inang ongelooflijk trots op haar familie zou zijn over wat we samen de afgelopen jaren hebben opgebouwd. Inang is onze eerste ‘icon’, haar portret gaan we ophangen zodat de kinderen herinnerd kunnen worden aan de normen en waarden die ten grondslag liggen aan Bahay Aurora.

You Might Also Like